Czas trwania (OOC): 15 lipca 2023 - 1 grudnia 2023 (2 okresy fabularne)
Czas trwania (IC): 25 - 28 września, 2022
Mistrzowie Gry: Maggie

Późnym rankiem, dnia 28 września, w miasteczku pojawiła się grupa z Denver. Pod okiem różnych armii USA, do Breckenridge zajechał gigantyczny kordon, który zapełnił praktycznie całość głównej ulicy. Byli to ludzie wezwani przez Porucznik DeShawn, a później Kaprala Sanda — ludzie, którzy w desperackiej próbie ucieczki ze zniszczonego obozu w Denver, postanowili dać szansę Breckenridge.

W planach było oczywiście stopniowe przenoszenie wszystkich ludzi, w miarę, jak obóz zacznie powstawać. Wszystko jednak musiało zostać przeprowadzone stopniowo.

Zanim jednak ludzie z Denver zjawili się w Breckenridge, do obozu Marines przyszła Echo, by dyskutować o sprawach hotelu z Kapralem Sandem i jak przyjazd nowych ludzi zmieni obraz miasteczka. Po ich wymianie zdań i ustaleniu kilku rzeczy, Echo wplątała się w planowanie ucieczki Rio z obozu, finalnie pomagając mu uciec, organizując niedaleko małą dywersję z dymem i opatrunkiem ogrzewającym. Finalnie, Rio udało się opuścić obóz i pobiec w stronę miejsca, gdzie mieli się spotkać później — kawiarni przy jeziorze.

Samuel, w podobnym czasie, również zawitał w obozie Marines, a po krótkiej rozmowie z różnymi osobami, zdecydował się wybrać po resztę swoich rzeczy i sprzęt laboratoryjny, by ewentualnie przenieść się i zamieszkać w obozie. W tej misji pomógł mu zaś Malcolm Hopkins, ulegając prośbom Gaby, która starała się wszystko usilnie załatwić i przygotować na przyjazd grupy. Deshawn była bardzo zajęta, ponieważ, dzień wcześniej spotkała swoją zaginioną siostrę, Elizabeth DeShawn. Zjednoczenie dwójki zdecydowanie zmieniło nieco priorytety kobiety, której maska służbistki zaczęła powoli pękać, radząc sobie coraz gorzej z wykonywaniem obowiązków armii. Zamiast tego jej priorytety przeniosły się na bliską sobie rodzinę.

W okolice obozu zawitała też Mia wraz z Claire, by poszukać zapasów w dawnym mieszkaniu Claire w kawiarni niedaleko jeziora. Chwilę zajęło im dojechanie tam samochodem, a gdy przybyły już na miejsce, dwójka wpadła tam na Olivię Chapman, podpułkownik z armii, która przybyła do miasteczka z konwojem. Kobieta zdecydowała się przeszukać okoliczne budynki w poszukiwaniu czegoś, co mogłoby pomóc w obozie.
Trójka kobiet wymieniła kilka zdań i wszystko szło w dobrym kierunku, jednak Olivia, widząc zamieszanie w obozie niedaleko wywołane przez Echo, wyczuła, że coś może być tutaj nie tak.
Kobiety zapewniły ją jednak, że nie mają z tym nic wspólnego, nie miały zresztą pojęcia o planach Echo i sytuacji z Rio.
Olivia spostrzegła biegnącego żołnierza, uciekającego z obozu Marines, więc ruszyła za nim, wnioskując, że to on doprowadził do chaosu w obozie.

Sabrina i Oliver jakiś czas temu, przeszukując miasteczko, spotkali Monę i Landona Millera, którzy zostali wypuszczeni z komisariatu. Noc spędzona w celi była ciężka, szczególnie po dość krwawej śmierci Freda Wilsona, którego zamordowała Kate. Kobieta ostatecznie dołączyła do Furii i jej paczki. W więzieniu zaczęło się robić tłoczno, gdy znalazł się tam też brat Kate, Nathan wraz z jego żoną, Veronicą.
Feliks również znalazł tam swoje miejsce, po spędzeniu nocy w schronisku narciarskim. Poznał plany ekipy z komisariatu i dodał do nich sporo od siebie, starając się zaimponować Furii.

Nad ranem 28 września, Oliver i Landon zaczęli kombinować coś przy generatorze, który Oliver starał się usilnie naprawić, jednak nic z tego nie wyszło, więc Landon przekonał resztę, by udać się w kierunku hotelu Breckenridge, by porozmawiać z jego ojcem. Grupa zdecydowała się na to przystać.

W tym samym czasie Lucy i Emily, dwójka kobiet, które przybyły do Breckenridge wraz z konwojem zdecydowały się wyruszyć w kierunku Ski Hill, by poszukać domu Lucy. Kobieta miała nadzieje, że w środku zastanie swoją rodzinę. Doszło do spotkania grupy z Oliverem, Sabriną, Landonem i Moną. Wszyscy jednak dość szybko ruszyli w swoje strony.

W międzyczasie w hotelu Breckenridge Max i Sophie poznali się nieco lepiej, a nawet coś między nimi zaiskrzyło. Szczególnie po tym, jak Hayden zdecydował się zakończyć ich relacje. Niedługo później grupa przywitała nowych przybyłych do hotelu — Monę, Landona, Sabrinę, Oliviera, i oczywiście ich futrzaka — Powdera. Rosa Miller nie mogła uwierzyć, że Landon wrócił cały i zdrowy.

W domu Lucy, po jej rodzicach został tylko liścik tłumaczący, że pojechali szukać jej w Denver, jednak nie było ich w głównym obozie w mieście, pozostawiając pannę White z zagadką do rozwikłania.

Końcówka Września była pełna wyzwań. Obóz utracił jednego z Marines, który wcześniej ponoć dokonał dezercji — jego ucieczka z obozu została jednak zamieciona pod dywan przez Kaprala Sanda, który wolał nie drążyć tego tematu i nie wysyłać grup poszukiwawczych, których i tak wiele nie było. Trzeba było skupić się na ważniejszych kwestiach, takich jak budowa obozu i zapewnienie bezpieczeństwa kolejnym grupom z Denver, które niedługo się tutaj zjawią. W Breckenridge zaczęły formować się różne dywizje.

Jedna z nich skupiona była na przeszukiwaniu okolicznych budynków i sprowadzaniu mieszkańców Breckenridge do obozu, gdzie będą zdecydowanie bezpieczniejsi. Będą też mogli dzielić się zapasami i wspólnie pracować nad rozbudową obozowiska.

Nie wszyscy jednak chcieli dołączyć, Departament Kontroli Zarażonych, którym określiła się armia, przedstawiał im wiele razy plusy i minusy mieszkania w obozie. W ostateczności ludzie nie mieli wyjścia i musieli się zgodzić — w Breckenridge kurczyły się zapasy i jeśli ktoś nie miał odpowiedniego przeszkolenia, specjalistycznej drużyny i sprzętu, by zapuścić się w nieco bardziej odległe rejony, to nie miał szans na znalezienie czegoś na ząb.

Jedynymi z mieszkańców miasteczka, którzy stawiali sporo oporu, była stara ekipa z komisariatu, z którego zostali dość szybko wypędzeni. Armia prędko przejmowała budynki należące do Stanu Kolorado, więc komisariat był pierwszym z nich.
Ekipa rozlazła się jak myszy po okolicznych domach i lasach, jednak ewentualnie trójka przywódców i kilkoro innych mieszkańców komisariatu zostało wyłapanych, a następnie po przejściu „programu resocjalizacji”, wcielono ich do obozu.

Marines nie próżnowali. Obóz powstawał powoli, jednak starannie budowano wszystkie jego części. Zdecydowanie zajęło to nieco więcej czasu, niż początkowo zakładano, ponieważ po drodze było kilka nieprzewidzianych sytuacji.
Obóz utracił sporo osób w wyniku nagłych ataków trupów podczas budowy. Głośne dźwięki przyciągały grupy nieumarłych, dlatego też dywizja zwiadowców była pierwszą, która została uformowana, wcielając do niej ludzi z budowy, którzy mieli jakieś przeszkolenie bojowe i potrafili strzelić do celu.

Jedną z osób, która straciła życie podczas budowy, był doktor Carter. W wyniku tamtego ataku zginęła też jego żona i kilka osób ze szpitala, którym się zajmowali. Obóz pamiętał o wszystkich, których utracili, jednak nie mogli zbudować cmentarza na limitowanym gruncie Nowego Breckenridge, który był potrzebny pod uprawy. Ludzie nauczyli się inaczej radzić sobie ze stratą, paląc zwłoki. Obóz starał się jak mógł, by oddzielać spalanie stert nieumarłych od stert innych kolonistów.

Kolejni ludzie powoli zaczęli przejmować wolne role w obozie, tworząc prawdziwe społeczeństwo oparte na pracy, wzajemnym zaufaniu i podziale zasobów.